wersety z Bhagavad-gity
BG 2.7
kārpaṇya-doṣopahata-svabhāvaḥ
pṛcchāmi tvāṁ dharma-sammūḍha-cetāḥ
yac chreyaḥ syān niścitaṁ brūhi tan me
śiṣyas te ’haṁ śādhi māṁ tvāṁ prapannam
tłumaczenie słowo po słowie:
kārpaṇya — godna skąpca; doṣa — przez słabość; upahata — będąc obciążonym przez; svabhāvaḥ — właściwości; pṛcchāmi — pytam; tvām — Ciebie; dharma — religia; sammūḍha — zdezorientowany; cetāḥ — w sercu; yat— co; śreyaḥ — wszechdobro; syāt — może być; niścitam — z pełnym zaufaniem; brūhi — powiedz; tat — to; me — mnie; śiṣyaḥ — uczeń; te — Twój; aham — jestem; śādhi — poucz; mām — mnie; tvām — Tobie; prapannam — podporządkowany.
tłumaczenie:
Jestem teraz zdezorientowany co do swego obowiązku i z powodu nieszczęsnej słabości straciłem wszelki spokój. Dlatego proszę, powiedz mi, co jest dla mnie najlepsze. Jestem teraz Twoim uczniem i duszą podporządkowaną Tobie. Poucz mnie, proszę.