Opis kursu Bhakti-śastri

1. Zwięzły opis kursu Bhakti-śastri

Kurs Bhakti-śastri podzielony jest na pięć działów:

1.      Bhagavad-gita rozdziały od 1-6

2.      Bhagavad-gita rozdziały od 7-12

3.      Bhagavad-gita rozdziały od 13-18

4.      Nektar Oddania (pierwsze 19 rozdziałów)

5.      Nektar Instrukcji i Śri Iśopanisad

Ilość lekcji na kursie (czas trwania jednej lekcji na kursie stacjonarnym - 90 minut)

2. Wersety do zapamiętania na kursie Bhakti-śastri

Bhagavad-gita Roz. 1-6

1.1, 2.7, 2.13, 2.14, 2.20, 3.27, 4.2, 4.6, 4.8, 4.9,

4.34, 5.29, 6.47 - 13 wersetów

Bhagavad-gita Roz. 7-12

7.3, 7.14, 8.5, 9.2, 9.14

9.26, 9.27, 10.8, 10.9, 10.10, 10.11 - 11 wersetów

Bhagavad-gita Roz. 13-18

14.4, 14.26, 15.7, 15.15, 18.54,

18.55, 18.61, 18.65, 18.66 - 9 wersetów

Nektar Oddania

Bhakti-rasāmrta-sindhu 1.1.11[1], 1.1.12 [2], 1.2.101[3], 1.2.187[4], 1.2.234[5], 1.2.255[6]- 6 wersetów

Śri Iśopanisad

Inwokacja i Mantra 1 - 2 wersety

Nektar Instrukcji

Tekst 1-4 - 4 wersety

Suma: 45 wersetów

W czasie egzaminu należy napisać wersety w sanskrycie (znaki diakrytyczne nie są obowiązkowe), przetłumaczyć każde słowo i napisać tłumaczenie wersetu (nie jest wymagane dokładne tłumaczenie tak jak w książce).

Link do wersetów

3. Formalne zaliczenie kursu Bhakti-śastri

Aby formalnie zaliczyć kurs Bhakti-śastri należy pomyślnie zdać egzamin i wykazać się minimum 75% obecnością na każdej z 5 części kursu. Egzamin podzielony jest na dwie części.

Pierwsza część egzaminu odbywa się w obecności nauczyciela bez dostępu do książek czy też innych materiałów. Należy odpowiedzieć na 75 pytań wymagających krótkich odpowiedzi (wybranych spośród pytań szczegółowych) oraz wykazać się znajomością 15 wersetów (z 45 obowiązujących do nauczenia się). Należy napisać wersety w sanskrycie (znaki diakrytyczne nie są obowiązkowe), przetłumaczyć każde słowo i napisać tłumaczenie wersetu (nie jest wymagane dokładne tłumaczenie tak jak w książce). Egzamin podzielony jest na 5 części (po zakończeniu każdego modułu).

Druga część egzaminu odbywa się z dostępem do książek. Należy napisać 15 wypracowań po minimum 500 słów każde (3 wypracowania do każdego modułu). 

Oceny za poszczególne działy

Studenci otrzymają szczegółowe informacje zwrotne dotyczące ich osiągnięć dla każdego działu, podkreślające ich specyficzne zalety i wady. Wymagane jest zaliczenie każdego działu, aby ukończyć kurs. Ogólna ocena z działu będzie sumą następujących składników:

4. Notatki

Proszę załóż i prowadź następujący rodzaj notatek:

(1) Dziennik (opisujący najbardziej osobiste przemyślenia). Możesz także zawrzeć tam „mini plan działania” czyli sposoby zastosowania w praktyce tego, czego się nauczyłeś(aś).

(2) Zbiór świadomych Kryszny analogii

(3) “Teczkę nauczania” zawierającą zestaw argumentów przeciw rozmaitym nie-teistycznym filozofiom i światopoglądom.

(4) Antologię wersetów i fragmentów z pism, które mają dla ciebie szczególne znaczenie.

5. Struktura studiowania śastr

Wprowadzenie 

 Nauka oraz nauczanie śastr jest prawdopodobnie najważniejszym aspektem świadomej Kryszny edukacji. Książki Śrila Prabhupada stanowią podwaliny działalności ISKCON-u oraz są wielce poważane i podziwiane przez wielbicieli.

Spoglądając na działania wielbicieli wydaje się, że ów podziw i szacunek często przeszkadza w rozważeniu faktu, w jaki właściwie sposób należy studiować i nauczać tego rodzaju duchowej literatury. Ujmując to w terminach edukacji, ważność i uniwersalność jej treści nie oznacza, że nie potrzebujemy żadnego procesu nauczania, aby się z nią zapoznać. Stwierdzenie, że powinno zastosować się odpowiedni proces kształcenia, nie oznacza bynajmniej, że nie docenia się książek Śrila Prabhupada. Oczywiście podstawy tego procesu już istnieją, muszą tylko zostać odpowiednio skodyfikowane i systematycznie przekazywane. Bez tego nawet nauczanie pism pozostaje wysoce nieefektywne.

Dlatego też ISKCON próbuje stworzyć strukturę studiowania śastr. Czynimy to nie poprzez ścisłe definiowanie metod nauczania (które często blokują indywidualną inicjatywę), ale poprzez zidentyfikowanie uniwersalnych zasad i wartości, które mogą tworzyć rozwijającą się metodologię. Ona może służyć jako podstawa dobrych doświadczeń nauczania w klasie. Nauczyciele Bhakti Śastri  szkoleni i upełnomocniani są aby prowadzić kursy według tych standardów.

W tym rozdziale przedstawimy ogólny zarys tej metodologii, która uosabia to, co nazwaliśmy ―podejściem według celów. Na tej podstawie, oraz poprzez wiele konsultacji, opracowaliśmy z niemałym wysiłkiem ―Dwanaście Celów Studiowania Śastr. Jednym z nich jest pomoc studentom w rozwinięciu zdrowych I odpowiedzialnych nawyków studiowania. Z tego powodu uważamy, że nie wystarcza aby tylko nauczyciel wiedział ―dokąd zmierzamy, ale zamiary i cele kursu powinny być jasne dla każdego studenta. Jest to często nazywane ―klarownością. To, wraz z jasno określonymi standardami duchowymi, pomaga w sposób właściwy zmotywować studentów.

Dlatego pokornie prosimy Cię, abyś w sposób aktywny włączył(a) się w proces nauki i znalazł(a) czas na rzeczywiste zrozumienie i przyswojenie sobie ―Dwunastu Celów Studiowania Śastr. Mamy nadzieję, że docenisz nacisk, jaki kładziemy w czasie kursu na praktyczne zastosowanie wiedzy oraz systematyczny rozwój wartości waisznawa.

5.1. Studiowanie Śastr – co to oznacza?

Poprzez pojęcie ”studiowanie śastr” rozumiemy studia nad pismami wedyjskimi (śastrami), a szczególnie studiowanie książek Jego Boskiej Miłości A.C. Bhaktivedanta Swamiego Śrila Prabhupada. Ważność książek Śrila Prabhupada ujęta została w poniższym fragmencie Prawa ISKCON-u:

Śrila Prabhupada,

Założyciel-Aczarja ISKCON-u

Definicja

Aby spełnić pragnienia poprzednich aczarjów założenia ujednoliconej międzynarodowej organizacji nauczania w celu rozpropagowania misji Śri Caitanji Mahaprabhu, Śrila Prabhupada założył Międzynarodowe Towarzystwo Świadomości Kryszny, jako oddzielną gałąź Brahma-Madhva-Gaudiya- Vaisnava sampradayi. Dlatego nazywany jest Założycielem-Aczarją ISKCON-u.

Jego Boska Miłość A. C. Bhaktivedanta Swami Prabhupada jest Założycielem-Aczarją ISKCON-u. Oznacza to, że jest on ogniwem łączącym ISKCON z Brahma-Madhva-Gaudiya-Vaisnava-sampradayą, że jego książki, nauki i działalność pozostają niezastąpiona bazą wszystkich nauk ISKCON-u. Jest I pozostanie na zawsze instruującym mistrzem duchowym wszystkich wielbicieli ISKCON-u. (Law Revision committee 9.6.90).

Zasady

1) Śrila Prabhupada jest założycielem oraz śiksa-guru dla wszystkich wielbicieli ISKCON-u, ponieważ zrealizował i przedstawił nauki poprzednich aczariów z Brahma-Madhva-Gaudiya-Vaisnava- sampradayi w sposób odpowiedni dla współczesnych czasów.

2) Instrukcje Śrila Prabhupada są istotnymi naukami dla każdego wielbiciela ISKCON-u.

3) Książki Śrila Prabhupada są uosobieniem jego nauk I powinny zostać przyjęte jako standardowe przez wszystkie przyszłe pokolenia członków ISKCON-u.

Cztery Stopnie Naukowe

Jak pokazuje przytoczony poniżej fragment listu, Śrila Prabhupada osobiście przedstawił zarys studiowania pism:

Bombaj, 10 styczeń 1976

Mój drogi Svarupa Damodara,

Przyjmij proszę moje błogosławieństwa. Dziękuję bardzo za list z 26 grudnia 1975. przeczytałem go z wielką uwagą.

Planujesz założyć Letni Instytut Bhaktivedanty na jednej z naszych farm – to bardzo dobry pomysł. . . .

. . . . bramin oznacza pandita, czyli osobę wykształconą. Dlatego sugeruję, aby wprowadzić egzaminy Bhakti-śastri - (dla wszystkich braminów) w oparciu o Bhagavad-gitę, Śri Iśopanisad, Nektar Oddania, Nektar Instrukcji i wszystkie mniejsze książki. Bhakti-vaibhava – wymienione powyżej plus pierwsze sześć Pieśni Ś.B. Bhaktivedanta - wymienione powyżej plus Pieśni 7-12 Ś.B. Bhakti-sarvabhauma - wymienione powyżej plus Caitanya- caritamrta.

Te stopnie naukowe, czy też tytuły odpowiadają Licencjatowi, stopniu Magistra oraz Doktora. Przemyśl więc w jaki sposób zorganizować taki Instytut. Sfinalizujemy wszystko w Mayapur.

Mam nadzieję, że u ciebie wszystko w porządku.

Zawsze ci życzliwy,

A. C. Bhaktivedanta Swami

ACBS/tkg

Przegląd czterech kursów studiowania śastr

Powyższe cztery kursy ―zazębiają się.

Innymi słowy na każdym stopniu studiuje się także materiał z poprzednich stopni. Na przykład Bhagavad-gitę studiuje się przez wszystkie cztery stopnie. Oznacza to, że w miarę postępu kursu Bhakti Vaibhava będzie ona studiowana w odniesieniu do pozycji właściwych danemu stopniowi aż do najwyższego stopnia.

5.2. Ogólne Cele Systematycznego Studiowania Śastr

Śrila Prabhupada: “Jeśli nie masz celu, to co robisz nie ma sensu. Oto przykład: „Człowiek bez celu jest jak łódź bez steru.‟ Samolot zwykle leci w celu wylądowania w jakimś kraju. Ale jeśli leci nie znając miejsca przeznaczenia, wówczas spotyka go nieszczęście. Jakiż zatem jest sens praktykowania czegoś, jeśli nie ma się celu?” z rozmowy z Prithu Putra Prabhu

Ogólny Cel Systematycznego Studiowania Śastr

Ożywianie rozwoju braminicznej, świadomej Kryszny grupy liderów, której członkowie będą ekspertami w studiowaniu i przyswajaniu wiedzy śastr oraz biegłymi w jej zastosowaniu: w swoim własnym życiu, w pomaganiu innym oraz w utrwalaniu misji Śrila Prabhupada.

5.3. Dwanaście celów systematycznego studiowania śastr

1. Wiedza (pamięć i przypomnienie) (Wie)

Pomoc w zapamiętaniu i odwoływaniu się do (teoretycznej) wiedzy, która stanowi podstawę procesu rozwoju w świadomości Kryszny.

2. Zrozumienie (Zro)

Pogłębienie znajomości zrozumienia teologii świadomości Kryszny, szczególnie poprzez studiowanie jej z różnych perspektyw oraz poprzez rozwinięcie nawyku refleksji i samoobserwacji.

3. Zastosowanie osobiste (ZaO)  

Pomoc w zastosowaniu teologii Świadomości Kryszny w odniesieniu do:

(a) zewnętrznych praktyk

(b) wewnętrznego rozwoju

oraz pomoc w rozwinięciu właściwych waisznawom cech i zachowania.

4. Zastosowanie w nauczaniu (ZaN)

Wzmóc pragnienie i zdolności wielbicieli do efektywnego nauczania.

 5. Wiara i przekonanie (WiP)

Pomóc w podbudowaniu i utrzymaniu wiary w i przekonania do:

(a) proces świadomości Kryszny

(b) śastr jako jego podwalin

6. Autorytet (Aut)

Jednoczesne kultywowanie w sobie:

(a) pełnej akceptacji duchowego autorytetu śastr

(b) nastroju otwartego i szczerego dociekania oraz pragnienia zrozumienia oraz uświadomienia sobie znaczenia wiedzy wedyjskiej.

7. Zastosowanie teologiczne (ZaT)  

Pomoc w tworzeniu uczonych teologów waisznawizmu, biegłych w pomaganiu Towarzystwu poprzez zastosowanie wiedzy śastr do rozwiązywania szerokiego zakresu osobistych, społecznych, moralnych, tematycznych oraz teologicznych problemów.

8. Ocena (Oce)  

Rozwinięcie u studentów umiejętności analizy, interpretacji i oceny szczególnie w odniesieniu do praktycznego zastosowania wiedzy śastr.

9. Nastawienie i misja (N+M)

Umożliwienie wielbicielom:

(a) zrozumienia i docenienia misji i nastawienia Śrila Prabhupada

(b) utrwalanie tego zrozumienia pośród członków Towarzystwa

10. Uczciwość moralna i akademicka (UMA)

Upewnienie się, że wielbiciele rozwinęli uczciwość moralną i akademicką niezbędną do interpretacji, oceny oraz zastosowania wiedzy śastr.

11. Odpowiedzialność za naukę (OzN)

Zachęcanie studentów, aby byli odpowiedzialni za swój proces nauczania oraz rozwinęli

zdrowe nawyki studiowania poprzez:

(a) wzmacnianie pragnienia studiowania książek Śrila Prabhupada

(szczególnie poprzez wzmacnianie doceniania śastr oraz studiowania ich poprzez demonstrowanie związku śastr z codziennym życiem)

(b) wyposażenie studentów w odpowiednie umiejętności uczenia się

12. Śastra Caksus (SC) 

Wyposażenie studentów w zdolność spoglądania oczami śastr oraz z perspektywy świadomości Kryszny. Ostatecznie, asystowanie studentom w realizacji prawd zawartych w pismach oraz w dostrzeganiu Kryszny w każdym miejscu i czasie.

Uwaga:

(1) Cel numer 11 został podzielony na dwie części, mianowicie:

11(a) ―Smak/Docenienie/Odniesienie (SDO)

11 (b) ―Umiejętność Studiowania (US)

Pierwsza dotyczy w dużej mierze motywacji (i odnosi się do wartości) a druga do zdobycia odpowiednich umiejętności studiowania.

(2) Cel numer 12 zawiera ―Realizację (Rea)

Chociaż Śastra Caksus ostatecznie oznacza i wymaga pełnej realizacji, cel ten obecny i osiągany jest na różnych poziomach prowadzących stopniowo do pełnej realizacji Prawdy Absolutnej.

5.4. Dwanaście celów systematycznego studiowania śastr - odpowiednie cytaty z nauk Śrila Prabhupada.

1. Wiedza (pamięć i przypomnienie) (Wie)

1. Dawniej ludzie mieli tak dobrą pamięć, że po jednorazowym usłyszeniu od mistrza duchowego, zapamiętywali … to się nazywa śruti-dhara … Tylko poprzez słuchanie wszystko rozumieli. Nigdy nie zapominali … Dopóki nie zapamiętasz wszystkich konkluzji ze Śrimad Bhagavatam, Bhagavad-gity, nie możesz przemawiać.

CC Adi 16.44 znaczenie

1. Proces polega na tym, że należy zapamiętać znaczenia moich książek, a potem objaśniać je swoimi słowami. Nie fałszuj, ani nie zmieniaj niczego. W ten sposób staniesz się doskonałym nauczającym.

List do Janajanmadhih, Bombaj, 15 listopad 1975 

2. Zrozumienie (Zro)

2. Konkluzje Bhagavad-gity, chociaż są proste i zupełne, mogą być rozumiane z nieskończonych punktów widzenia. Tak więc nasza filozofia nie jest jałowa, niczym spekulacje umysłowe. Właściwą funkcją mózgu oraz aktywnośći umysłowej jest zrozumienie wszystkiego z punktu widzenia Kryszny. Nie można określić granic zrozumienia, ponieważ Kryszna jest nieskończony i dlatego można powiedzieć, że wielbiciel, który zna Krysznę, zna wszystko (Rozdział 15). Pomimo tego, że wie już wszystko, wielbiciel wciąż zdobywa wciąż nową wiedzę, ponieważ proces filozoficzny nigdy nie ustaje.

List do Caturbhuj, Bombaj 1972

2. Świadomości Kryszny nie akceptuje się na ślepo. Decyzję podejmujemy po rozważnym namyśle.

Wykład, BG 7.1-3, Ahmedabad, 14 grudzień 1972

3. Zastosowanie osobiste (ZaO)  

3. Posiadanie jedynie wiedzy teoretycznej nie wystarcza. Jńana vijńana. Wiedza teoretyczna jest dobra, ale musi ona zostać zastosowana w praktyce. Wówczas zostaje zweryfikowana.

Wykład, Nellore, 4 styczeń 1976

3. Praktykowali aby nas nauczyć … Samo nauczanie nie wystarcza. Należy także praktykować … Powtarzanie wersetów niczym papuga nie przyniesie korzyści. Należy je zastosować, jńanam vijnana-sahitam. Jnana znaczy wiedzieć, a vijnana oznacza zastosowanie tej wiedzy w życiu, w praktyce. Jńanam vijnana-sahitam. Zatem musimy znać vijnanę, sposób praktycznego zastosowania tej wiedzy. Tego nauczali Goswami.

Wykład, NO, Bombaj 73 

4. Zastosowanie w nauczaniu (ZaN)

4. Taki jest mój program. Nie powinniśmy wydawać tych książek jedynie po to, aby czytały je osoby na zewnątrz, ale nasi studenci musza znać dobrze wszystkie nasze książki tak, aby mogli pokonać oponentów na polu samorealizacji.

List do Hamsaduty, Los Angeles, 3 grudnia 1968

4. Poprzez te egzaminy chcę zachęcić wszystkich moich uczniów do uważnego uczenia się filozofii świadomości Kryszny, ponieważ potrzeba wielu nauczających, którzy będą musieli zanieść przesłanie do wszystkich zakątków ziemi.

List do Mahapurusa, Los Angeles, 7 luty 1969 

5. Wiara i przekonanie (WiP)

5. Doświadczasz wątpliwości … najlepszym sposobem usunięcia wątpliwości jest regularne omawianie ich zawartości podczas wykładów. Wówczas wątpliwości zostaną usunięte. Bez studiowania książek, idee w nich zawarte staną się banałami i będą nam tylko zawadzać. Nasze myśli zawsze się zmieniają – taka jest natura umysłu. Nie sądź, że wielkie święte osoby są wolne od myśli – przychodzących i wychodzących. Ale następnym etapem po pojawieniu się myśli jest czucie i wola – wola jest etapem przekształcania myśli w działanie. Jeśli będziemy w stanie zaangażować naszą inteligencję, wówczas zniszczymy wątpliwości zanim zamanifestują się w działaniu. Ponieważ mamy tak wielkie skłonności do nieinteligentnego działania, powinniśmy codziennie ostrzyć naszą inteligencję poprzez czytanie, omawianie oraz nauczanie innych.

List do Satyabhamy, Mayapur 1972

5. Cokolwiek się dzieje, musimy mieć wiarę w słowa Kryszny. Kiedy kupujemy bilet linii Pan American czy Air India wierzymy, że firma ta zabierze nas do miejsca przeznaczenia.

Wierzymy, ponieważ te linie lotnicze posiadają autoryzację. Nasza wiara nie powinna być ślepa; dlatego należy akceptować to, co jest uznane.

Wykład, BG 8.21-22, Nowy Jork, 19 listopad 1966

5. Jnana vijnana astikyam, astikyam znaczy „całkowita wiara w śastry i w Boga. To właśnie oznacza astikyam. Jeśli ktoś posiada pełną wiarę w pisma objawione, wówczas jest astikyam. Ponieważ nikt nie może wytworzyć Boga, czy tak zwanej inkarnacji Boga. Nie. Należy posiąść pełną wiedzę o Bogu poprzez autorytet pism objawionych.

Wykład, ŚB 1.16.20, Hawaje, 16 styczeń 1974 

6. Autorytet (Aut)

6. To, co powiedział Kryszna 40 milionów lat temu czy pięć tysięcy lat temu, jest także ważne dzisiaj. To są śastry. A nie: „Minęło już tyle lat i wszystko się zestarzało. Zmieńmy to i zróbmy na nowo.‖ Nie. Możesz wyłożyć tę samą rzecz w nowy sposób, ale nie wolno ci zmieniać podstaw.

Wykład, ŚB 5.6.8, Wrindawana, 30 listopad 1976

6. Ale wiara nie powinna być ślepa. Ślepa wiara jest bezużyteczna. Mówiliśmy już o tym, że powinno się zbliżyć do mistrza duchowego w duchu podporządkowania, dociekania i służby – trzy rzeczy. Przede wszystkim, aby zdobyć wiedzę, musimy znaleźć odpowiednią osobę i, jeśli mamy na tyle szczęścia, że się nam to uda, pierwszą rzeczą, jaką powinniśmy zrobić, to podporządkować się. A po podporządkowaniu się, następują pytania. Aby zadawać pytania mistrzowi duchowemu, trzeba być bardzo inteligentnym. Nie można uczynić postępu nie zadając pytań. Ślepa wiara nigdy nie jest czymś pożądanym, a pytania nie powinny być zadawane w tonie wyzywającym. Należy rozumieć zarówno pytania, jak i odpowiedzi. Powinna temu towarzyszyć służba oddania. Takie jest właściwe nastawienie.

Wykład BG 4.39-5.3, Nowy Jork, 24 lipca 1966 

7. Zastosowanie teologiczne (ZaT)  

7. Bhagavad-gita została wypowiedziana przez Pana, aby społeczeństwo ludzkie mogło zostać zorganizowane pod każdym względem – politycznie, socjalnie, ekonomicznie, filozoficznie oraz religijnie. Społeczeństwo ludzkie może zostać zreformowane przez Ruch Świadomości Kryszny pod każdym względem.

CC Mad 19.167

7. Nie jest także możliwe, aby każdy został braminem. To nie takie łatwe. Ale klasa braminów musi być utrzymywana … aby udzielać rad kszatrjom.

Rozmowa, Hyderabad, 22 lipca 1976 

8. Ocena (Oce)  

8. Najpierw należy poddać analizie że: „Przede wszystkim jestem zdominowany przez zmysły. manah. Jeśli twój umysł nie działa, zmysły także nie mogą działać. Dlatego umysł stoi wyżej niż zmysły, ale sam umysł nie może działać jeśli nie ma inteligencji. Zatem manasas tu para buddhih. A jeśli jesteś w stanie sięgnąć poza inteligencję, wówczas znajdziesz się w pobliżu duszy. To wymaga studiowania. To wymaga edukacji. Edukacje jest tutaj. Książki są tutaj. Nauczyciele są tutaj.

Wykład, ŚB 2.3.20, Bombaj 1977

8. Chociaż Kryszna doradzał Ardżunie: „Zabij go!, Ardżunie się to nie podobało … To jest świadomość. Nawet jeśli mamy jakiś obowiązek, musimy upewnić się, jaki będzie skutek wypełnienia tego obowiązku. Niczego nie należy robić na ślepo. Taka jest natura wielbiciela.

Wykład, ŚB 1.7.40 

9. Nastawienie i misja (N+M)

9. Dlatego należy unikać zwracania zbytniej uwagi na zewnętrzne zachowanie wielbiciela, ale za to należy próbować dostrzec jego wewnętrzne cechy i zrozumieć w jaki sposób zaangażowany on jest w transcendentalną miłosną służbę dla Pana. W ten sposób unikniemy patrzenia na czystego wielbiciela z materialnego punktu widzenia …

Nektar Instrukcji, Text 6, Znaczenie

9. Kiedy Bóg, Najwyższa Osoba przybywa na ziemię aby ustanowić na nowo zasady religijne, także jego przedstawiciel, mistrz duchowy, przybywa aby ustanowić na nowo zasady religijne. Obowiązkiem ucznia jest przejęcie misji mistrza duchowego i właściwe jej wykonanie.

ŚB 4.28.50, Znaczenie

9. Wszystko ma głębokie znaczenie i jest logiczne, a wymiana poglądów pomiędzy mistrzem i uczniem jest możliwa jedynie wówczas, kiedy uczeń przyjmuje je z pokorą jako prawdę. W Czejtańja Czaritamrita powiedziane jest, że powinno się przyjąć nauki Pana Czejtańji z pełnym zrozumieniem intelektualnym tak, aby można było logicznie przyjąć i zrozumieć jego wielką misję.

Wykład, Bombaj, 24 marzec 1977

9. Podsumowując, jeśli uczeń poważnie podejmuje się wypełnienia misji mistrza duchowego, natychmiast znajduje się w towarzystwie Boga, Najwyższej Osoby, poprzez vani lub vapu. To jest jedyny sekret sukcesu, jeśli ktoś chce zobaczyć Boga, Najwyższą Osobę. Jeśli ktoś, zamiast próbować dojrzeć Pana za jakimś krzakiem we Wrindawan, będąc w tym samym czasie zaangażowanym z zadowalanie zmysłów, będzie się trzymał zasady przestrzegania słów mistrza duchowego, zobaczy Pana bez problemu.

ŚB 4.28.51

10. Uczciwość moralna i akademicka (UMA)

10. Aby nauczyć się wiedzy wedyjskiej, należy udać się do osoby, która jest w stu procentach zaangażowana w służbę oddania. Nie może ona robić rzeczy, których zabraniają śastry. Nie może być nauczycielem osoba, która pije lub pali. We współczesnym systemie nauczania, pod uwagę bierze się jedynie akademickie kwalifikacje nauczyciela bez oceniania jego życia moralnego. Dlatego wynikiem edukacji jest niewłaściwe użycie inteligencji na wiele sposobów.

ŚB 1.9.26 Znaczenie

10. Ktoś nadużył stwierdzenia „so ham" oraz „aham brahmasmi" i doszedł do wniosku, że „Jestem Bogiem. Ale to nie jest poprawne zrozumienie. To są słowa z Wed, ale „so ham" nie oznacza „Jestem Bogiem. „So ham" oznacza „Jestem tej samej jakości".

ŚB 5.25.1 Znaczenie

10. Ludzie zachodu są niezwykle biegli w błędnej interpretacji swojej własnej Biblii. My mówimy, że jeśli interpretujesz jakiekolwiek śastry, czy to będzie Biblia czy też Bhagavad-gita, wówczas nie jest to dłużej śastra, ale po prostu twoja zabawka.

Spacer Poranny, 2 kwietnia 1973

10. Wręcz przeciwnie – nasi przywódcy polityczni błędnie interpretują śastry i próbują dopasować je do materialistycznego sposobu życia.

Darśan, Hrishikesh, 9 maj 1977

11. Odpowiedzialność za naukę (OzN)

11. Wszyscy wielbiciele związani z Ruchem Świadomości Kryszny muszą czytać wszystkie przetłumaczone książki (Caitanya-caritamrta, Śrimad Bhagavatam, Bhagavad-gita i inne); inaczej, po pewnym czasie, będą tylko jedli, spali i upadną ze swoich pozycji. W ten sposób stracą sposobność osiągnięcia wiecznego, pełnego transcendentalnej przyjemności życia w szczęściu.

CC Mad. 25.278

11. Jeśli interesuje cię Bhagavad-gita czy Śrimad Bhagavatam, albo jakakolwiek pozycja, gdzie omawiany jest temat Boga, Najwyższej Osoby oznacza to, że zaczynasz zdrowieć z żółtaczki, z choroby materializmu. Tak. To jest sprawdzian. Jeśli nie jesteś zainteresowany oznacza to, że wciąż jesteś chory na żółtaczkę materializmu. Taki jest zatem test. Im bardziej będziesz czuł, że podobają ci się opowieści o Krysznie, krsna-katha, tym większą będziesz miał pewność, że uwalniasz się od żółtaczki materializmu.

Wykład, CC Mad 21.13-49, Nowy Jork 1967

11. Mieszkający z rodziną, powinni codziennie studiować Wedy …

ŚB 11.17 Streszczenie Rozdziału 

12. Śastra Caksus (SC)

12. Musimy dojść do wniosku, że duchowe i materialne życie to dwa różne punkty widzenia. Jeśli położymy większy nacisk na życie materialne, materialistyczny sposób życia, wówczas nie będziemy mogli mieć duchowych realizacji czy też duchowego wyzwolenia.

Wykład, BG 2.59-69, Nowy Jork, 29 kwietnia 1966

12. Osobista realizacja nie oznacza, że, będąc próżnym, należy pokazywać swoją własną uczoność poprzez próbowanie przewyższenia poprzednich aczarjów. Należy w pełni ufać poprzednim aczarjom, a jednocześnie należy poznać przedmiot tak dokładnie, że można go przedstawiać w odpowiedni sposób w odniesieniu do konkretnych okoliczności. Ale należy zachować oryginalne znaczenie tekstu. Nie należy wyciągać niejasnych wniosków, jednocześnie tekst powinien być przedstawiony w interesujący oraz zrozumiały dla słuchaczy sposób. To się nazywa realizacją.

ŚB 1.4.1 Znaczenie

12. Podobnie ci, którzy poważnie dążą do zrozumienia Boga nie powinni trzymać się jednego pisma. Powinni czytać wszystkie inne, które zawierają informacje o Bogu. My, na przykład, cytujemy Biblię.

Spacer Poranny, Niemcy, 21 czerwca 1974

12. Śastra-caksus. Kiedy świadomość zostanie całkowicie oczyszczona, wówczas osoba taka będzie postrzegała Prawdę Absolutną swoimi wszystkimi duchowymi zmysłami.

ŚB 11.3.37 Znaczenie

5.5. Nadanie sensu naszym dwunastu celom

Tak jak w całym nauczaniu, nasze Cele można podzielić na trzy szerokie domeny nauczania, a mianowicie:

1. Wiedzę (poznanie)

2. Umiejętności (działanie, czy też zastosowanie wiedzy)

3. Wartości (jaźń — tego, który ―"wie" i ―"działa")

Poniżej pokazane jest w jaki sposób skategoryzowano 12 celów

Uwagi:

Trzy Cele w umiejętnościach mogą zostać skategoryzowane w dwóch szerokich grupach, znanych wielbicielom, a mianowicie:

-Sadhana (zastosowanie osobiste)

-Nauczanie (zastosowanie w nauczaniu i teologiczne)

W pewnym sensie możemy uznać, że wszystkie Dwanaście Celów mieści się w tych dwóch kategoriach. Innymi słowy cały proces nauki służy zastosowaniu wiedzy w ‗realnym świecie‘ (tzn. poza środowiskiem nauczania). Uczenie się to nie tylko proces akademicki. Owo zastosowanie wiedzy ma dwa szerokie aspekty.

Trafność celów Wiedzy i Wartości

6. Normy zachowania na kursie

W czasie kursu, aby stworzyć odpowiednie środowisko do nauki, uczestnicy zgadzają się podążać poniższymi normami zachowania:

1.     Będziemy uczestniczyć we wszystkich zajęciach.

2.     Będziemy podnosić rękę aby zgłosić swój udział w dyskusji.

3.     Będziemy doceniać wkład każdego uczestnika zarówno czy się z nim zgadzamy czy też nie.

4.     Będziemy powstrzymywać się od rozmów na uboczu.

5.     Będziemy powstrzymywać się od rozmów telefonicznych na kursie.

6.     Będziemy przestrzegać poufności na kursie i poza nim.

7.     Będziemy powstrzymywać się od wykorzystywania swojej pozycji czy też statusu.

8.     Szanujemy prawo każdego do odstąpienia od uczestniczenia w ćwiczeniu bez podania przyczyny, kiedy to dana osoba czuje się zbyt niekomfortowo.

9.     Przyjmujemy na siebie całą odpowiedzialność za osiągnięcie naszego zamierzonego celu.

10.  Będziemy konfrontować problemy lub zachowanie, a nie ludzi.

11.  Będziemy honorować każde porozumienie jakie osiągniemy.

7. Refleksje wielbicieli na temat uczestnictwa w kursie Bhakti-śastri