Wersety do nauki na kursie Bhakti-śastri

NI tekst 2

atyāhāraḥ prayāsaś ca      prajalpo niyamāgrahaḥ
jana-saṅgaś ca laulyaṁ ca      ṣaḍbhir bhaktir vinaśyati

ati-āhāraḥ — przejadanie się czy gromadzenie zbyt wielu rzeczy; prayāsaḥ — nadmierne wysiłki; ca — i; prajalpaḥ — czcze rozmowy; niyama — zasady; āgrahaḥ – zbytnie przywiązanie do czegoś (lub agrahaḥ – lekceważenie); jana-saṅgaḥ — obcowanie ze światowymi ludźmi; ca — i; laulyam — żarliwe pragnienie czy zachłanność; ca — i; ṣaḍbhiḥ — z powodu tych sześciu; bhaktiḥ — służba oddania; vinaśyati — jest niszczona.

Swoją służbę oddania niszczy ten, kto jest zbyt uwikłany w następujące czynności: (1) przejadanie się lub gromadzenie zbyt wielu zapasów; (2) nadmierne zabiegi o rzeczy doczesne, trudne do osiągnięcia; (3) zbyteczne rozmowy o światowych sprawach; (4) przestrzeganie zasad podanych przez pisma objawione jedynie dla ich przestrzegania, a nie dla zrobienia postępu duchowego, bądź też odrzucanie pism i niezależne czy kapryśne działanie; (5) obcowanie z ludźmi pochłoniętymi sprawami doczesnymi i nie zainteresowanymi świadomością Kṛṣṇy; (6) bycie zachłannym na materialne osiągnięcia.